VƏTƏNPƏRVƏR VƏ QAYĞIKEŞ İNSAN

İBRAHİM MEHDİ. 

Jurnalist, yazıçı-publisist. 

                               

     Yeniyetmə və gənclik illərindən qohum kimi tanıyıb ünsiyyətdə olduğum Adil İrşadoğlu ilə  Bakı Dövlət Universitetində təhsil aldığımız illərdə demək olar ki, hərgünkü təmaslarımız məndə ona qarşı səmimi bir bağlılıq, doğmalıq hissi formalaşdırdı. Adil çox həssas, ətrafındakılara münasibətdə qayğıkeş bir insandır. Mən heç vaxt onun kiminsə haqqında xoşagəlməz və haqsız fikir söyləməsinin şahidi olmamışam. Bu xarakterik xüsusiyyətlər ona genlə keçmişdir. Atası İrşad Məhəmməd oğlu Əliyev 2-ci Dünya Müharibəsinin iştirakçısı kimi şərəfli bir döyüş yolu keçmiş, müharibə başa çatdıqdan sonra doğma Vətənə qayıdaraq uzun illər partiya- sovet və hüquq- mühafizə orqanlarında çalışmışdır. Təmizlik, saflıq, tapşırılan işə məsuliyyətli münasibəti nəticəsində uzun müddət çalışdığı Ağdam rayonunda həm dövlət, həm də rayon sakinlərinin etimadını qazanmaqla sözükeçərli nüfuz sahibinə çevrilmişdir.

     Anası Qənirə Rüstəmova uzun illər Ağdam şəhər 2 və 7 saylı beynəlmiləl məktəblərdə fizika və riyaziyyat fənni üzrə pedaqoq kimi çalışmışdır. Məhz belə xeyirxah peşə sahiblərinin tərbiyə verib yetişdirdikləri övlad da bu gün çoxlarının hərbi jurnalist, vətənsevər insan kimi tanıdıqları Adil İrşadoğlu kimi cəmiyyətimizdə nüfuz qazanmış mükəmməl şəxsiyyət olmalı idi və oldu da...

     Birinci Qarabağ döyüşlərinin başladığı ilk günlərdən AzTv-nin “Hərbi Vətənpərvərlik və Salnamə Baş Redaksiyası”nın əməkdaşı kimi sərhədboyu rayonlarda hərbçilərin, mülki əhalinin qayğılarının işıqlandırılması, mövcud problemlərin əlaqədar dövlət orqanlarına çatdırılması naminə yorulmadan çalışmış, dəfələrlə öz həmkar dostları ilə təhlükəli anlar yaşamışdır.

     Şuşada ilk dəfə yerli televiziya verilişləri yayımının təşkilində iştirak etməklə peşəkar verilişlərin hazırlanması və yerli əhalinin ruhlandırılması kimi vacib bir işin təməlini qoymuşdur. Uzun illərin iş təcrübəsi gənc hərbi jurnalistlərin yetişdirilməsində Adili həmişə fərqləndirib.

     Qarabağ uğrunda savaşın başladığı ilk günlərdən peşəkar jurnalist kimi Vətənə ürəkdən bağlılığını öz gündəlik fəaliyyətilə sübut edən Adil İrşadoğlu elə bir döyüş bölgəsi yoxdur ki, orada çəkiliş aparıb əsgərlərimizin ağır döyüş əməliyyatlarını işıqlandırmasın. Onun həyatı ilə vidalaşmaq anları da olub. Təəssüf ki, nə o vaxtlar, nə də sonralar çalışdığı AzTv-nin rəhbərliyi, dövlət və ictimai qurumlar tərəfindən xidmətləri nəinki layiqincə qiymətləndirilmədi, əksinə birdəfəlik unuduldu.

     Adil İrşadoğlunun jurnalist fəaliyyəti haqqında çox danışmaq, yazmaq olar. Azərbaycan jurnalistikasının tarixi ənənələrini, təhsil illərində aldığı nəzəri bilikləri praktikada əsaslandırmağı bacaran, uzun illər bu sahədə qüsursuz fəaliyyət göstərən, son illərin döyüş tarixinin canlı şahidi və salnaməçisi Adil İrşadoğlunun bu gün unudulması, layiq olduğu titul və qayğılardan kənarda qalması anlaşılan deyil...

     Mən dostum, jurnalist fəaliyyətinə və bu sahədəki əvəzsiz xidmətlərinə xüsusi dəyər verdiyim Adil İrşadoğluna sağlam ömür, ona qarşı olan ədalətsiz münasibətin qarşılığında səbr, təmkin, əzm və iradə arzulayıram. 65 yaşın mübarək, QARDAŞ !

ADİL İNSANIN ƏVVƏL İMZASINI TANIMIŞAM

Rey Kərimoğlu. 

Qarabağ qazisi, 

"Qazilər-İnformasiya portalı"nın baş redaktoru.

     Adil müəllimin əvvəl imzasını tanımışam. Şəxsən üzbəüz isə onu çox sonralar tanıdım. Yəni özündən əvvəl imzasını tanımışam. Və əsl jurnalist üçün də ən vacibi onun imzasının tanınması və sevilməsidir, məncə...

     Tale elə gətirdi ki, Adil müəllimlə 1999-2001-ci illərdə Qarabağ Əlillərinin orqanı olan “Əlillər” qəzetində bir yerdə çalışdıq. Qəzetin baş redaktoru, rəhmətlik Müştəba İsmayıloğlu idi. O, Adil müəllimin tələbə yoldaşı olmuşdu. Adil İrşadoğlu “Əlillər”in məsul redaktoru olsa da, bütün yaradıcı və texniki proseslərdə yaxından iştirak edirdi. Baş qazi rəhmətlik Etimad Əsədovun və qazilər heyətinin razılığı ilə “Əlillər” qəzetinin içərisində Çeçenstan Respublikasından bizə pənah gətirmiş qazilər və onların ailələri üçün rus dilində “Salam” adlı qəzet buraxmağa başladı. O vaxt bütün qəzetlər hələ də Kiril əlifbasıyla çap edilirdi. Adil müəllimin təşəbbüsü ilə Azərbaycanda ilk dəfə “Əlillər” qəzeti Kiril əlifbasından Latın əlifbasına keçdi. Öz işini vicdanla yerinə yetirməklə yanaşı o, digər insanlara da yardımçı olurdu. 

     Adil müəllim vicdanlı, saf, ləyaqətli və mehriban insandır. Həm də çox prinsipial insandır! Bu səbəbdən də ərizə yazıb 20 il çalışdığı dövlət televiziyasından ayrılmışdı. Amma mətbuatda qaldı, müxtəlif qəzetlərdə çalışdı. Yazdı, yaratdı...

     Bu fədakar insan öz peşəsini ürəkdən sevir. Hamı bilir ki, mən xaraktercə çox çılğın və emossional adamam. Bu da həm yaradıcılığımda, həm də iş prosesində müəyyən problemlər yaradırdı. Adil müəllim peşəkar jurnalist, həyat təcrübəsi olan bir şəxs kimi həmişə çox vacib məsləhətlər verirdi mənə. Mən də onu dinləyir, imkan daxilində tövsiyələrinə əməl edirdim. Üstündən uzun illər keçəndən sonra etiraf edirəm ki, həm o zaman, həm də sonrakı illərdə onun məsləhətlərinin mənə böyük faydası dəyib.

     Çox şirin və maraqlı söhbətləri də olur Adil müəllimin. “Qağa, bəri gəl ey!” - deyib, maraqlı söhbətə başlayırdı. Tələbəlik illərindən böyük həvəslə danışırdı. Dostlarından -  xalqımızın gözəl qələm sahibləri rəhmətlik Ağamalı Sadiq Əfəndidən, allah ömür versin, yazıçı Mustafa Çəmənlidən və digərlərindən danışırdı.

- Heç bilirsən Mustafanın necə gözəl səsi var idi?! Saz çalan Ağamalıya tar çalmağı öyrətdim ... Pəh! Heyif o günlərdən...

Vay o gündən ki, “Əlillər”in çap olunan nömrəsində nəysə bir qüsur ola, cümlə, hərf səhvi gedə. Qanı qaralırdı, çox pis olurdu. Təskinlik verəndə isə :

- Qağa, belə olmaz ey! Axı bir belə əziyyət çəkmişik! Bu nə səhvdir gedib?! Qəzetdə bir hərf də səhv getməməlidir! Bu ciddi işdir, biz də ciddi adamlarıq. Burada imzamız gedir...

     İndi başdan ayağa cümlə, hərf səhvləri ilə gözümüzü könlümüzü bulandıran mətbuatı görəndə həmişə Adil müəllimin dediklərini xatırlayıram! Əslində onun kimi peşəkarların yeri görünür mətbuatımızda! Onları arayıb tapıb işə dəvət etməliyik, məsləhətlərinə qulaq asmalıyıq.

     Qarabağ məsələsinə də əsl vətəndaş mövqeyi nümayiş etdirib və bu gün də etdirir... Torpaqlarımızın işğalı hamı kimi onu da yandırır, dədə-baba yurdunun işğalda qalmasını qəbul edə bilmir. Barışmır bu işğalla!  

     Dövlət Televiziyasında işləyəndə Adil İrşadoğlu Qarabağa tez-tez ezamiyyətə gedər, ən qaynar nöqtələrdə olar, materiallar hazırlayardı. Bu gün hamımız Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Asif Məhərrəmovla (Fred Asif) müsahibələri internet resurslarından sevə-sevə izləyirik. Asif kimi televiziyadan-ekrandan qaçan bir qəhrəmanı lentin yaddaşına köçürüb gələcək nəsillərə ötürən də Adil müəllimdir.

     Fred Asifin qardaşı Qarabağ qazisi Ədalət Məhərrəmov deyir ki, Asif heç vaxt çəkilişlərə razı olmayıb. Amma bu gün əlimizdə olan ən qiymətli video görüntülərin çəkilməsinə Fred Asif Adil İrşadoğlunun xahişindən sonra razılıq verib. Çünki Adillə dost olub. Asif  Adilin sözünü yerə salmayıb. Və Adil sözügedən müsahibəni alıb Fred Asifdən! Yoxsa biz Fred Asifin görüntülərini, danışığını, olduqca maraqlı fikirlərini realda necə görə bilərdik?

     Adil müəllim, həm də namuslu insandır. Torpağa, vətənə, dövlətə, millətə bağlı olduğu kimi ailəsinə da çox  bağlıdır. O, həm də ailəsi ilə nəfəs alır. İşdə həmişə onun cəfakeş ailə başçısı olduğunu duyurduq.

     Adil İrşadoğlunun xarakterindəki vacib bir detalı da deyim. Çox dəqiq və həssas adamdır. Vay o gündən səndən kiməsə salam göndərə və sən o salamı çatdırmayasan. Üzünə deməz, amma səndən inciyər. Lap bərk inciyəndə isə :

- Qadan alım, bəs sənnən salam göndərmişdim, niyə çatdırmamısan? Eşidər-bilər sənnən görüşmüşəm, ona salam göndərməmişəm, inciyər ey məndən.


* Əziz Adil müəllim, Allah sizə ürəyinizə görə versin, doğum gününüz - 65 illik yubileyiniz münasibətilə Sizi təbrik edirəm. Sizə uzun ömür, can sağlığı arzulayıram. Ürəyinizdəki bütün arzularınıza çatasınız.

“HEYYY, İRŞADOĞLU!”, - DEYƏRƏK ÜZ TUTDUĞUM ÜNVAN

Azər Həsrət. 

Azərbaycan Respublikasının Əməkdar jurnalisti, 

İctimai TV və Radio Yayımları Şirkəti Yayım Şurasının üzvü, 

Azərbaycan Mətbuat Şurası İdarə Heyətinin üzvü və xarici 

əlaqələr komissiyasının sədri.

     Jurnalistika elə bir peşə-sənət sahəsidir ki, burada özünü təsdiq edə bilməyən dərhal çəkilib getməyə məcburdur.

     Jurnalistika ilahi vergidir, istedaddır, əzm tələb edir, sevgisiz baş tutmur.

     Jurnalistika müqəddəs qələmin vasitəsilə insan talelərini həll edəcək, böyük dövlətləri barışa və ya savaşa sürükləyəcək qədər güclüdür.

     Jurnalistika sadəcə bir ixtisas, peşə deyil. Bu, bir həyat tərzidir, əbədi sevdadır. Elə bir sevda ki, ölərsən, vaz keçməzsən. Vaz keçmək istərsən, keçə bilməzsən.

     Biz də, pis-yaxşı, özümüzü jurnalist sayırıq. Artıq 25-ci ildir ki, bu işin içindəyəm. Vaxt olub ki, ayrılmaq, uzaqlaşmaq, başqa sahədə özümü təsdiq etmək istəmişəm. Alınmayıb.

     Mən jurnalistikadan vaz keçməyə can atdıqca bu sahənin özü məni daha da cəlb edib, cəzb edib, özünə sarı çəkib.

     Və artıq jurnalist fəaliyyətimin 25-ci ilində qəti qərar vermişəm ki, heç zaman qələmi yerə qoyan deyiləm. Harda olsam, nə işə bağlansam yenə də bir əlim jurnalistikanın ətəyində olacaq.

     Niyə? Nədir məni və mənim kimi onlarla, yüzlərlə insanı bu çətin, məsuliyyətli sahədə saxlayan? Özü də çətinliklərinə, məhrumiyyətlərinə, yuxusuz gecələrinə, bəzən haqsız hücumlarına baxmayaraq? 

     Bizi burda tutan heç şübhəsiz jurnalistikanın bir azadlıq müstəvisi olmasıdır. Amma bir də başqa faktor var ki, həm də onun yerini, rolunu ayrıca vurğulamaq lazımdır.

     Bizim kimi insanları jurnalistikada ayaqda tutan daha öndə olan, həyat və iş təcrübəsilə daim bizim önümüzdə gedən insanlardır.

     Biz bu insanları bir mayak olaraq həmişə önümüzdə görürük. Onlar hətta uzun fasilə versə də, ortalıqda gözə dəyməsə də varlıqlarını hiss edirik. Sanki o adamların nəfəsi bizim boynumuzun tam da arxasında duyulur hər zaman. Bir an ayaq saxlasaq, usansaq, heydən düşsək arxadan təkan verəcək, bizi irəliyə itələyəcək bu nəfəs.

     Onlar mayakdır. Onlar dayaqdır, dəstəkdir bizə hər zaman.

     Bir zamanlar bu şəxslər odun-alovun içindən - cəbhə xəttindən əsgərimizin səsini-sorağını insanlarımıza çatdıran tək vasitə kimi qalıb yaddaşlarımızda.

     İndi də boş durmurlar. Topladıqları təcrübə, Vətən sevgisi, dövlətə və millətə bağlılıq bu insanların haqq etdikləri istirahətə çəkilməsinə belə əngəl olur.

     Həyat onları müdrikləşdirir, daha da parlaq edir, bizim kimi irəli getmək istəyənlərin qarşısında daimi mayak kimi işıqlandırır.

     Var olsun belə insanlar! Var olsun bizdən daim öndə olan, yolumuzu işıqlandıran həmkarlar! Biz sizin ardınızca gəlirik! Sizin açdığınız yolla yürüməkdə davam edirik!

     Bu sözlər - bu yazım bütövlükdə ömrünün 65-ci ilini arxada qoymuş çox dəyərli həmkarım, böyüyüm Adil İrşadoğluna həsr edildi. O Adil İrşadoğluna ki, həm jurnalist kimi, həm də yeri düşəndə lap elə böyük qardaş kimi səsimizə səs verir, yolumuzu qaranlıq etmək istəyənlərin qarşısına çıxıb bir mayak kimi uzaq hədəfləri nişan verir.

     Adil İrşadoğlu şəxsən mənim kimi jurnalistlərin çəkinmədən “Heyyy, İrşadoğlu!” deyərək üz tutduğu, tuta biləcəyi ünvandır.

     Adil İrşadoğlu o jurnalistlərdəndir ki, daim sadə, təvazökar olmasıyla seçilir, yetişməkdə olan gənclərimizə doğru yolu nişan verir.

     Biz də işimiz dara düşəndə onun bu özəlliklərini rəhbər tutaraq “Heyyy, İrşadoğlu!”, - deyib ərklə üz tuturuq bu Mayak Insana.

Ömrün uzun, canın sağlam olsun, Ustad! Nə yaxşı ki, bizim önümüzdə sənin kimi dəyərli qələm sahibləri, qəlbi Vətən sevdasıyla aşıb-daşan böyüklərimiz var.

O İLLƏRİ XATIRLADIM...

İslam Türkay. 

Şair-publisist.

                         

     Adil İrşadoğli ilə 1972-ci il sentyabrın 3-10 arası tanış olduq... O, orta məktəbi yenicə bitirib gəlmişdi,.. mən isə orta məktəbdən sonra 3 illik fəhlə həyatından... Mən çox kasıb, o isə məndən xeyli imkanlı bir ailədən çıxmışdı... Mən çoooxxx sonralar bildim ki, o vaxt fakültəmizin dekan müavini, gözəl insan kimi yadımda qalan Akif müəllim və kafedra müdiri Famil Mehdi Adilin qohumları imiş... Adil çalışqan idi... bacardığını edirdi. Sakit, mülayim, şirindil, hamı ilə uyğunlaşan təbiəti var idi, Adilin... Mən bunu da çoooxxx sonralar bildim ki, Adilin rəhmətlik atası və qardaşı inzibati orqanlarda yüksək vəzifələrdə işləyirmiş... Amma Adil bunlarla nəinki öyünməz, heç bunu hiss etdirməzdi.

     Mən yataqxanada qalırdım, o isə kirayə tutduğu evdə... Hərdən onun kirayədə qaldığı evdə yığışardıq... Adil gözəl tar çalırdı... Tələbə yoldaşımız Mustafa Çəmənlinin muğam oxumağından isə olmazdı... O günlər ömrümüzə yazılan günlərdən olurdu...

     Canlm, qardaşım Adil, illər keçdi... 65yaş... Əvvəla ürəkdən təbrik edirəm ! 

Sən bacarıqlısan, çalışqansan... istədiyinə nail olansan... Qalır birçə can sağlığı... 

Sənə bunu - can sağlığını arzulayıram, ƏFƏNDİM, QARDAŞIM !

     Sonda bir şerimi də sənə bu əziz günündə ərmağan edirəm :

NOLA, DÖNÜB UŞAQ OLAM BİRCƏ GÜN

Nola, dönüb uşaq olam bircə gün,

O çağlarım bir də dönə, gələ, off...

Dizin-dizin iməkləyəm, yıxılam,

Anam yenə göz yaşımı silə, off...

Quzuları sübh-obaşdan haylayam,

Kərəntiylə çəmən boyu laylayam.

Ulaqları alıqlayam, taylayam,

Üst-başımdan yovşan ətri gələ, off..

.

Harda qaldı o insafsız, çağlaya,

Yenə gəlib gözlərimi bağlaya.

Hörüyünə əl vuranda ağlaya,

Sonra qaçıb gülümsünə, gülə, off...

Mən gecikdim, o, yamanca tələsdi,

Köçüb getdi, ürəyimdə tel əsdi.

İstəyimə belə qara yel əsdi,

Urcah oldum bir zəhrimar dilə off...

Çox öyündüm qəlbimdəki dözümnən,

Ağ bayraqtək yaş ələndi gözümdən.

Böyüdükcə aralandım özümdən

Axır düşdüm bu dəlisov selə, off...

Bu həyatdı-hər addımı yarışdı,

Arzularım taleyimlə barışdı.

Yaşamağa başım elə qarışdı,

Ömrü-günü yaman verdim yelə, off...

***

Dərin sayqı və sevgilərlə. 2018-ci il.

VƏTƏN VƏ MİLLƏT SEVDALISI

Faiq Ələkbərli (Qəzənfəroğlu). 

AMEA Fəlsəfə İnstitutunun aparıcı elmi işçisi, 

dosent, fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru.

Qarabağ xanı Pənahəli xanın və Azərbaycan dramaturqu, nasiri, maarif xadimi Süleyman Sani Axundovun nəslindən olub Ağdam şəhərində ziyalı ailəsində doğulan Adil İrşadoğlu (Əliyev) Vətənımızın sayılıb-seçilən dəyərli ziyalılarından biridir. 

Adil müəllimin iki xüsusiyyəti məni həmişə cəlb edib: 

1) Vətən və Millət sevgisi,
2) Jurnalist peşəsinə daim şərəf və ləyaqət çərçivəsində yanaşması. Əslində hər iki cəhət Adil müəllimin həyat və yaradıcılığında bir bütündür. 

1980-ci illərin sonlarına doğru Dağlıq Qarabağdan azərbaycanlıların sıxışdırılıb çıxarılmasının qarşısını almaq üçün 1989-cu ildə Şuşa şəhərinin teleötürücü stansiyasının nəzdində kiçik studiyanın yaradılmasında və erməni daşnaqlarına qarşı əks təbliğatın aparılmasında yaxından iştirak edən Adil İrşadoğlu Azərbaycan naminə əlindən gələni əsirgəməyib. Həmin dövrlərdən etibarən Azərbaycan Dövlət televiziyasının “Hərbi Vətənpərvərlik və Salnamə Baş Redaksiyası”nın təşkil olunmasında yaxından iştirak edən Adil müəllim Milli Azadlıq Hərəkatı uğrunda mübarizə aparanlar, Vətən torpaqlarını erməni-rus hərbi birləşmələrindən qoruyanlar üçün bir örnək olub. Xüsusilə də, onun hərbi vətənpərvərlik verilişləri gənclərin torpaqlarımızın düşmən tapdağı altında qalmaması üçün cəbhəyə axın etməsində mühüm rol oynayıb. Hər halda o çətin dövrdə Azərbaycan insanında Vətən sevgisi təbliğ etmək, Ana torpağı qorumaq üçün vətənpərvərlik ruhunu oyatmaq çox mühüm idi.

Adil İrşadoğlu (Əliyev), jurnalist kimi hərbi vətənpərvərlik verilişləri hazırlamaqla yanaşı, 1980-ci illərin sonlarından etibarən 1-ci Qarabağ savaşında da yaxından iştirak edib. Bu anlamda  1-ci Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı olan Adil İrşadoğlu döyüş bölgələrindən, Cəbhədən hazırladığı  verilişlərlə də xalqın əbədi yaddaşında iz qoyub.  Onun cəbhədən çəkdiyi verilişləri AzTv ekranından daim həyacanla izləmək də qismətimiz olub. Hesab edirəm ki, həmin verilişlərə görə, müxtəlif mükafatlar alan Adil müəllim üçün bunlar müəyyən sevinc hissləri yaratsa da, ancaq daim bir qırıqlıq olmuşdur. Doğrudur, xüsusilə də, Milli Ordumuzun formalaşmasında yaxından iştirak etdiyinə görə, "N" saylı hərbi hissə komandiri tərəfindən 17 noyabr 1994 - cü il tarixli qərarına əsasən Fəxri fərmana layiq görülmək kiçik bir məsələ deyildir. Eyni zamanda Cəbhədə əsgər və zabitlərimizin həyatından hazırladığı salnamələrə görə, "N" saylı hərbi hissə komandirinin 1 avqust 1995 - ci il tarixli qərarına əsasən, "ŞAH İSMAYIL XƏTAİ" adına Fəxri fərmanla mükafatlandırılması da kifayət qədər təqdirəlayiq haldır. Ancaq bütün hallarda torpaqları, o cümlədən doğma şəhər və kəndləri işğal altında olan Adil müəllim üçün bu mükafatlar kiçik təsəllidir. Əsas mükafat torpaqlarımızın düşmən tapdağından azad olunması və orada öz nəvə-nəticələrilə şad-xürrəm yaşamaqdır.

Ümumiyyətlə, Adil müəllim bir jurnalist və Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı olaraq öz şəxsiyyətini təsdiqləyə bilmiş bir ziyalıdır. Buna ən bariz nümunə həm bir jurnalist olaraq Cəbhədəki vəziyyəti xalqa çatdıra biılməsi, həm də düşmənə qarşı bir an olsun tərəddüd etmədən döyüşmək ucalığıdır. Xüsusilə də, Adil müəllimin Dövlət Televiziya və Radio Verilişləri Şirkətində fəaliyyətinin son illərində cəbhə bölgələrindən, ön mövqedən canlı verilişlər hazırlaması böyük vətəndaşlıq borcunun həyata keçirilməsinin bariz nümunəsidir. O, bir tərəfdən müharibənin birbaşa iştirakçısı, digər tərəfdən isə  Teleşirkətin 1-ci Qarabağ müharibəsi arxivinin yaradılmasında yaxından rolu olan bir şəxsiyyətdir.

 
Hesab edirəm ki, 1997-ci ilin sonlarında Dövlət Telviziyasından ayrılmağa məcbur olduqdan sonra da Adil müəllim kifayət qədər xalqımıza xidmət göstərib. Belə ki, ötən 20-21 il ərzində Adil İrşadoğlu "Yeni dünya" qəzetinin baş redaktorunun birinci müavini, "De Fakto" qəzetinin qurucusu və ilk baş redaktoru, "Çempion"adlı rəngli, 24 səhifəli, həftəlik idman qəzetinin baş məsləhətçisi, "Sara - ekspress"qəzetinin məsul katibi, "Olaylar" qəzetinin baş direktoru, "Şans" qəzetinin baş direktoru, "Novıy mir" qəzetinin redaktoru, Qarabağ Əlillər Cəmiyyətinin orqanı olan "Əlillər" qəzetinin məsul redaktoru, Qarabağ Azadlıq Təşkilatının orqanı olan "Azad Qarabağ" qəzetinin məsul redaktoru olub. Biz görürük ki, Adil müəllimin jurnalist fəaliyyəti daim Qarabağla bağlı olmuşdur. O,  mətbuatda Qarabağ məsələsinin gündəmdə qalmasının əsas ruporlarından biridir. Təsadüfi deyil ki, Adil müəllim Qarabağ Əlillər Cəmiyyətinin fəxri üzvüdür. 

Hazırda "İRŞAD - Teleradio Verilişləri, Sənədli və Bədii Filmlər Kompaniyası" Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyətinin direktoru və Jurnalist - Müharibə Veteranları Assosiasiyası sədrinin birinci müavini olan Adil müəllim daim ictimai fəlallığı ilə seçilir. Belə ki, internetdə 1 saytın, 2 kanalın, 12 səhifənin, 7 blokun sahibi olan Adil müəllim onların hamısına yazı və videolar hazırlayıb yerləşdirir və hamısına da özü nəzarət edir. Ən əsası isə budur ki, 100 mindən çox oxucusu olduğuna görə GOOGLE Adil müəllimi "1 power blogger" - yəni "1 saylı bloqçu" adlandırıb. 

Deməli, 65 illik yubiley yaşını qeyd edən Adil müəllim böyük Vətənpərvər, Millətpərvər və İnsanpərvər ziyalıdır !

65 yaşın mübarək olsun Azərbaycan Türk oğlu !

Mən zərrə qədər şübhə etmirəm ki, Vətən və Millət  sevdalısı üçün ən böyük hədiyyə işğal altındakı torpaqlarımızın azad edilməsidir. İnşallah, o gün uzaqda deyildir !