Təranə Məmməd.
Ehtiyatda olan polkovnik-leytenant, şair-publisist.
Son günlər Adil İrşadoğlunun 65 illik yubileyilə bağlı onu yaxından tanıyanların çox maraqlı yazılarını həyacanla oxudum. Yazıların hamısı ətraflı, samballı və səmimi olduğundan məndə bir qısqanclıq hissi oyandı. Nədənini bu gün Adil İrşadpğlu haqqında bir neçə kəlmə dediyimdə özünüz aydınlaşdıracaqsınız.
Uzaq 70 ci illərə apardı məni xatirələrim.
Xalam qızının həyat yoldaşı rəhmətlik Nadir müəllimin anası Hurizat xala yaşadığı Ağdamdaki armudlu həyətə qonaq getmişdik. O həyət, o səmimiyyət və yüksək mədəniyyət indi də gözümün qarşısındadır.
Min bir nazu-nemətlə qarşılanan qonaqlar arasında Adilin valideynləri İrşad müəllimlə Qənirə xanım da var idi. Bu insanlar o qədər mehriban, o qədər zadəgan və səviyyəli idilər ki, onlarla ailəvi dostluğumuzdan, qohumluğumuzdan qürur duyurdum. Atam deyirdi ki, İrşad sirr veriləsi adamdır.
O vaxt bu sözün nə demək olduğunu anlamırdım. Sonradan Milli Təhlükəsizlik Nazirliyində İrşad müəllimin oğlu Adilin kiçik qardaşı Oqtayla bir yerdə çalışanda dərk etdim ki, sirri yalnız yaxşı tərbiyə almış insan saxlaya bilər və bu baxımdan atamın İrşad müəllim haqqında dediyi sözlər tam həqiqət idi.
Armudlu həyətdə qonaqlıqdan bir neçə il sonra biz Ağdamdan Bakıya köçdük. Lakin hər il Şuşaya istirahətə gedirdik.
Bir il yenə də o uşaq yaddaşımdaki ailə ilə Şuşada istirahət edəsi olduq. Lakin bu dəfə ailənin oğlu Adil də burdaydı. Bu bizim Adillə ilk tanışlığımız idi.
Atalarımızın ənənəsini davam edərək bu günə kimi Adillə əlaqəni kəsməmişik.
Sonradan biz eyni təhsil ocağında, yəni Azərbaycan Dövlət Universitetində ( indiki BDU) oxuduq. Adillə hər dəfə görüşəndə onun mənə sırf qarabağ ləhcəsində "Nətərsən?", - deyə sual verməsi çox yaxşı yadımdadır. Təbii ki, həyat insanları, hətta yaxın dostları ailə, övlad qayğısıyla əhatə etdikdə insanlar öz işləriylə, öz qayğılarıya daha çox məşğul olurlar. Və Adil də, mən də istisna deyildik.
Lakin həmin elə o həyat da bizi yenə və yenə görüşdürdü. Hər dəfə Adili görəndə, haqqında eşidəndə onunla fəxr edir, gürur duyurdum.
Tükənməz enerjiyə malik bu insan Vətən vurğunudur. Bu, Adilin bəlkə də ən gözə çarpan cəhətidir. O özü bunu qabarıq şəkildə göstərməsə də hamı onun Vətən oğlu olaraq Vətən fədaisi olduğunu görür.
Bəlkə bu səbəbdən Adil İrşad oğlu Əliyev jurnalıst olaraq Qarabağ müharibəsinin ən çətin məqamlarında əyninə hərbi geyim geyinib cəbhə bölgələrinin ən qorxulu nöqtələrindən xalqımıza xəbərlər çatdırır və əsgərlərimizi ruhlandırırdı.
Yaxşı yadımdadır, bir dəfə təsadüfən Adilin Azərbaycan Milli Radiosuna verdiyi müsahibəni dinlədim. Adilin o dövrdə, o vaxtda "mənə heç bir mükafat lazım deyil", - deməsi Qarabağda qələbənin, torpaqlarımızın uğrunda gedən döyüşlərin onun üçün nə qədər əhəmiyyətli olmasından xəbər verirdi.
Sonralar mətbuatda daha təmkinli, püxtələşmiş bir imzaya rast gəldim. Adil İrşadoğlu artıq “İrşad-Teleradio Verilişləri, Sənədli və Bədii Filmlər Kompaniyası”nin təsisçisi və baş redaktoru kimi fəaliyyət göstərirdi.
Bu təcrübəli jurnalist bir gün də olsun dayanmayıb. Həmişə işləyib, həmişə fəaliyyətinin zirvələrinə can atıb. O, gördüyü işlərin hamısını həvəslə, ləyaqətlə, vicdanla görür.
Adil tələbə Adildən Adil İrşadoğlu adlı jurnalistə qədər gedən yolda heç vaxt xəyanət, laqeyidlik, məsuliyyətsizlik etməyib.
Hörmətli Adil müəllim, Sizinlə gürur duyuram! Vətəni sevənlər çoxdur, lakin konkret iş görüb vətənsevərlərə təqdim etmək hər kəsə nəsib olmur. Sizin möhtəşəm layihəniz olan “İRŞAD TV”- ni dərindən araşdırdım və indi də həvəslə izləyirəm. “İRŞAD TV” məni heyran etdi. Öz keçmişini, tarixini,valideynlərini unutmayan insan heç zaman vətəninə xəyanət edə bilməz. Vətəni sevmək üçün onun bir hissəsi olmaq, ona qovuşaraq çox şeydən keçmək lazım gəlir. Siz bunu bacarmısınız. Əhsən və bir daha Əhsən!
Siz təpədən dırnağa vətənpərvərsiniz. Ən adi verilişlərinizdən də vətən sevgisi, vətən ağrısı duyulur! Əminəm ki, Adil İrşadoğlu Vətəni, doğma Qarabağı ad sana, mükafata (hətta mükafatdan imtina etdiyi vaxt da olub) görə sevmir. O, sadəcə vətənini canından keçəcək gədər sevir.
İnsanlıq, mərhəmət, qədirbilənlik, vətənpərvərlik, təmizlik, saflıq, məğrurluq, ailəcanlılıq, azərbaycançılıq kimi dəyərlərin cəmləşmiş uca bir heykəli - ADİL İRŞADOĞLU, VAR OLUN.
Adil İrşadoğlu iki oğul atası, gözəl ailə başçısı, qayğıkeş babadır.
Bu gözəl insanla tanışlıqdan və dostluqdan gürur duymamaq olmur. Ona uzun ömür, can sağlığı, işlərində müvəffəqiyyətlər arzulayıram. Ümid edirəm ki, bir zaman yenə Şuşada nəvələrimizi gəzdirib fəxrlə deyəcəyik : BURA VƏTƏNDİR !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder