Daşdəmir Tağıyev.
"Azərbaycan"qəzetinin əməkdaşı.
Onun haqqında yazmağım heç də təsadüfi deyil. Olub-keçənlərə, özümün və onun ötən ömür yolumuza nəzər salanda əlimə qələm götürüb yazmaqda özümü bəlkə də tam haqlı sayıram. Axı bu gün ətrafında olanlarının çoxundan bəlkə də onu daha çox mən tanıyıram. Onunla tanışlığım ötən əsrin sonlarından - “Yeni dünya” qəzetində çalışdığı dövrdən başlayır. Onu bu qəzetdən qabaq da tanıyırdım, amma uzaqdan-uzağa. Lakin işbirliyimiz olandan sonra münasibətimiz əvvəlcə yoldaşlığa, sonralar isə zaman-zaman bir-birini üstələyən dostluğa, həmkarlığa çevrilən bu tanışlığın 30 ilə yaxın tarixçəsi var. Bu illər ərzində yollarımız uzun müddət paralel uzanıb, müxtəlif zamanlarda kəsişən, üst-üstə düşən məqamları olub...
Onun haqqında yazmağı özümə bir də ona görə borc bilirəm ki, tanıdığım, ancaq adını unutduğum şəxsiyyətlərdən birinin önəm verdiyi bir fikri heç vaxt yadımdan çıxmır. Söhbət elm, mədəniyyət, ədəbiyyat aləmindən, ictimai xadimlərdən, tarixi şəxsiyyətlərdən, bu və ya digər sahədə xidmətləri olan insanlardan gedir və o şəxsiyyətin də fikri yadıma düşür: “Biz gərək belə adamların qədrini bilək, onların dəyərini verək, xidmətlərini yüksək qiymətləndirək. Bununla biz təkcə onlara olan hörmət və ehtiramımızı bildirmirik. Onları millətimizə tanıdırıq. Millətə belə adlar, belə simalar lazımdır ki, həmişə öz övladları ilə öyünsün, fəxr etsin, öz milli mənsubiyyətinə görə qürur duysun. Belə insanların adlarını qorumaq, yaşatmaq və gələcək nəsillərə çatdırmaq hər birimizin vətəndaşlıq borcudur”.
Bu gün müasirimiz olan Adil İrşad oğlu Əliyev də, heç şübhəsiz ki, millətimiz, xalqımız üçün belə dəyərli və nadir insanlardan biri, qürur duyduğumuz şəxsiyyətlərdəndir.
Adil müəllimin simasında peşəkar jurnalist, ləyaqətli vətəndaş, səmimi insan, qayğıkeş dost, canıyanan valideyn kimi xüsusiyyətləri sadəliyi, səmimiyyəti, təvazökarlığı, yüksək mədəniyyəti və əsl ziyalılığı ilə görünməmiş dərəcədə üzvi şəkildə birləşib.
Zəngin potensialı, yüksək təşkilatçılıq qabiliyyəti, demokratik düşüncəsi, müasirliyi, novatorluğu, yeniliklərə və təşəbbüslərə açıq olması, zamanla ayaqlaşmaq və daha irəlini görmək bacarığı məşğul olduğu hər bir işdə, çalışdığı hər bir vəzifədə ona həmişə hörmət, ehtiram və nüfuz qazandırıb.
O, böyük bir nəslin parlaq nümayəndəsi, müdrik insan və gözəl bir ailə başçısı kimi, özünün bütün davranışı, həyat və fəaliyyəti ilə cəmiyyətimizin sarsılmaz mənəvi dəyərlər qalasını ucaltmışdır. Onu sevənlər, içdən ona tapınanlar və ona bağlananlar onun insaniyyət və alicənablıq qalasına qəlbən pənah gətirib sığınanlardır.
Amma bu qala da boş yerdə, özü-özünə yaranmayıb. Adil İrşadoğlu çağdaş jurnalistikamızın həqiqətən layiqli nümayəndələrindən biridir. Onun dünyaya göz açdığı məkan, ailə və mühit çox şeyləri bizə əxz edir. Həmkarım, istedadlı jurnalist, əməkdar jurnalist İradə xanım bu günlərdə Adil müəllim haqqında mükəmməl bir yazı hazırlayıb. Bu yazını oxuduğum anlarda beynimdən maraqlı fikirlər keçdi, duyğular yaşadım.
İradə xanım yazır: “Tələbəlik illərindən çox-çox sonra Adilin yazılarından birində bu cümlələri oxudum: “Atam İrşad Əliyev Ağdamın, Qarabağın sayılıb-seçilən ağsaqqallarından idi. Uzun müddət dövlət orqanlarında çalışmışdı. İnsanların indi də bu şəxsi sevməsi, adı çəkiləndə “min rəhmət” oxuması səbəbsiz deyil. Qoy bu hərəkətə patriarxal deyilsin, köhnəlmiş deyilsin, amma bu ağsaqqalın ailəsinin, onun doğulduğu Sarıhacılı kəndinin, yaşadığı Ağdam şəhərinin öz əxlaq qanunları var idi. Bizim gücümüz bu yazılmamış qanunlarda idi: böyüyə, ata-anaya ehtiram, sitayiş dərəcəsinə çatan vətən sevgisi bu əxlaqın bünövrəsi idi”. Biz bu bünövrənin varlığına Adil İrşadoğlunun 65 illik ömür yolunda dəfələrlə şahid olmuşuq. Onu da bilirik ki, əzəldən üç idealı olub. Onlar Mustafa Kamal Paşa Atatürk, dahi Üzeyir bəy Hacıbəyli və atası İrşad kişidir...” Bəli, Adil müəllim belə bir kişinin ocağında göz açıb. Bu ailənin üzvü kimi, o, İrşad müəllimin ruhunun və mənəviyyatının daşıyıcısı olub, istər öz şəxsi həyat nümunəsi ilə, istərsə də ictimai həyatda rolu ilə bütövlükdə cəmiyyətin saflığına xidmət edib və bu gün də o missiyanı şərəflə davam etdirir.
Adil Əliyev özü də bunu inkar etmir. Söhbətlərindən birində dediyi kimi, “mənim stilim sonradan düşünülməyib, mənim stilim atamdan, anamdan gəlir - o həyatdan ki, biz görmüşük, o evdən ki, biz yaşamışıq. Bizə bütün bunları onlar, valideynlərimiz veriblər, necə varıqsa eləyik”.
Azərbaycan jurnalistikasında Adil İrşadoğlunun təkcə geniş biliyi, zəngin təcrübəsi, təşkilatçılıq qabiliyyəti deyil, həm də mənəvi dünyası öz əksini tapır. Vətənini hədsiz məhəbbətlə sevən, Vətən sevgisi hər şeydən üstün olan bir insan üçün Vətənə xeyir verməyin, Vətənə xidmətin ən kompleks məkanı bəlkə də Vətən üçün vətəndaş yetişdirən bir ocaq yaratmaqdır.
Bu gün Adil müəllimlə dostluq edən, yaxın ünsiyyətdə olan, səmimi münasibətlər quran hər kəs - istər redaktor, istər müxbir, istərsə də jurnalistika kimi çətin və şərəfli bir sahədə külünk vuran yaradıcı insanlar üzvi bir vəhdət təşkil edirlər. Onların hamısı bir istək və bir məqsəd ətrafında birləşmişdir - dürüstlük, sədaqət, şəffaflıq, akademik əxlaq, şərəf və məsuliyyətlə Vətənə xidmət. Bu, Adil İrşadoğlunun ali məqsədidir və bu məqsədini hazırda təsisçisi və baş redaktoru olduğu “İrşad-Teleradio Verilişləri, Sənədli və Bədii filmlər kampaniyası” MMC-də gerçəkləşdirə bilib. Adil müəllim inanır ki, bu günün jurnalistləri “İrşad-Teleradio Verilişləri, Sənədli və Bədii filmlər kampaniyası” MMC-nin, ümumilikdə götürəndə isə, jurnalistikanın adını, onun dəyərlərini hər zaman layiqincə yaşadacaqlar. O, vaxtilə təhsil aldığı ADU-da (İndiki BDU) çalışan müəllimlərin şəxsiyyətinə, elmi potensialına və mənəvi-əxlaqi keyfiyyətlərinə bir-birini tamamlayan amillər kimi eyni dərəcədə böyük əhəmiyyət verərək deyir:
- Müəllimlərimiz bizim üçün həmişə nümunə olublar. Onların peşəkarlığı, dünyagörüşü, dəyərləri, Vətən sevgisi hər bir tələbənin aldığı başlıca dərsə çevrilir.
Bu gün Adil müəllim “İrşad-Teleradio Verilişləri, Sənədli və Bədii filmlər kampaniyası” MMC-ni yaratmaqla həm də bir jurnaslitika oazisi yaradıb. Onun yaradıcılığından bəhrələnən, şərəflə keçdiyi yolu özlərinə müqəddəs sayan qələm sahibləri Adil müəllimi də özlərinə, sözün əsl mənasında, müəllim sayırlar. Jurnalistikanın şanlı ənənələrinə sadiq qalan “İrşad-Teleradio Verilişləri, Sənədli və Bədii filmlər kampaniyası” MMC sanki Adil İrşadoğlunun simasıdır. Burada yaradıcılıq işinin təşkili, “İrşad” MMC mühiti ilə Adil Əliyev sanki özünü ifadə edir...
Hər bir dövlətin və xalqın sabahı barədə təsəvvürün onun bugünkü gəncləri tərəfindən yaradıldığı qənaətində olan A.Əliyev tək elmli, bilikli və bacarıqlı deyil, vətəndaşlıq hissləri ilə seçilən qələm sahiblərinin yetişdirilməsini başlıca vəzifəsi hesab edir.
Və sonda elə İradə xanım Əliyevanın yazısından duydum, daha doğrusu, oxudum ki, dostumuzun 65 yaşı tamam olur. Can qardaşımıza nə arzulardım? İlk növbədə, sağlam bədən və sağlam ruh. Xoşbəxtlik və səadət. Yaradıcılıq uğurları və həmişə zirvələrdə olmağı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder